Yoko Taro chwali ICO jako arcydzieło, które zrewolucjonizowało gry wideo

Yoko Taro, wizjoner Nier: Automata i Drakengard , niedawno omówił głęboki wpływ ICO na gry wideo jako medium artystyczne. Wydany w 2001 roku na PlayStation 2, ICO szybko osiągnęło status kultowy, świętowany ze względu na minimalistyczną estetykę i wyjątkowo bez słowa.

Taro podkreślił rewolucyjny mechanik rdzenia w grze: prowadzenie Yordy, trzymając ją za rękę. Zwrócił uwagę: „Gdyby ICO zadano ci nosić walizkę wielkości dziewczyny, byłoby to niezwykle frustrujące”. Ten prosty akt prowadzenia innej postaci był przełomowy, trudny do ustalonych norm interakcji gracza.

W tym czasie udany projekt gry często priorytetowo traktował angażującą rozgrywkę, nawet z uproszczonymi wizualizacjami - pomyśl o blokowych postaciach i środowiskach. ICO przeciwstawiło się temu, priorytetem rezonansu emocjonalnego i głębokości tematycznej w stosunku do czystej innowacji mechanicznej. Taro uważa, że ​​ICO udowodniło, że sztuka i narracja mogą przekroczyć swoje role wspierające, stając się integralną częścią ogólnego doświadczenia.

Nazywając ICO „epokowym”, Taro przypisuje to znaczącej zmianie przebiegu rozwoju gier. Pochwalił jego zdolność do przekazywania głębokiego znaczenia poprzez subtelne interakcje i atmosferyczne budowanie świata.

Oprócz ICO Taro zacytował dwa inne wpływowe tytuły: Undertale Foxa i otchłani Playdead. Argumentował te gry wraz z ICO , rozszerzyły ekspresyjny potencjał interaktywnych mediów, pokazując zdolność gier wideo do głębokiego zaangażowania emocjonalnego i intelektualnego.

Dla fanów pracy Yoko Taro jego uznanie dla tych gier oferuje cenny wgląd w jego proces twórczy i inspiracje. Wzmacnia także ciągłą ewolucję gier wideo jako potężnej i wszechstronnej formy sztuki.